Mijn voorliefde gaat uit naar voelen. Mijn voorkeur naar luisteren en kijken. En ik merk op hoe mensen elkaar op afstand houden in hun taal.

In mijn werk luister ik naar wat mensen vertellen. Ik kijk naar ze en voel wat het met me doet.

Steeds leer ik en inspireren mensen mij. De accenten die ik leg in mijn trainingen verschuiven. Net als in mijn eigen leven.

De laatste maanden valt het me op dat mensen veel in de ‘je’ vorm praten. Dat raakt me niet. ‘Je’ schept afstand.

‘Dan zie je je ouders in die serviceflat zitten en je denkt: hier zitten ze goed.’

Maak er ik van – en merk het verschil op.

‘Ik zie mijn ouders in die serviceflat neerstrijken en denk: hier zitten ze goed.’

Hoe komt dit? Omdat ons ooit geleerd is dat we een zin niet met ‘ik’ mogen beginnen? Of omdat het te dichtbij komt?

Storytelling is hot

Veel mensen beginnen hun presentatie met een verhaal uit eigen werk of hun eigen leven.

Wij leren mensen ook te vertellen: uit het hart. Kleine verhalen die raken. Een verhaal met een duidelijke ommekeer of een pijnpunt. Vertel het vanuit jezelf. Laat je kennen. Zeg ik.

Pitchen is hip

Pitch als jezelf. Praat in gewone taal en zeg wat jou drijft, waarom jij dit werk graag doet. Doe dat vanuit de eerste persoon.

‘Ik word er zo blij van om met mensen te werken. Elke dag sta ik blijmoedig op.’

Raak ik je zo?

Froukje Weidema en ik geven samen Glashelder Spreken en Vrijmoedig Spreken. Zij reageert op mijn blog:

Froukje en Anne Foto: Mirjam Lems

Je vervreemdt me

Ja, dat woordje ‘je’. Ik hoor het steeds meer en het bevreemdt me steeds sterker dat het zoveel gebruikt wordt. Wat de reden ook is om je in plaats van ik te zeggen, weet dat ik je kwijtraak zodra je dat doet.

Spreek ik in de tweede persoon enkelvoud over mezelf, dan neem ik afstand van een verhaal waarin ikzelf de hoofdrol speel. Ik spreek alsof het verhaal niet meer het mijne is. Daarmee vervreemd ik mezelf van mijn verhaal.

Een wetmatigheid: onvermijdelijk geldt dat ook voor mijn publiek. Het is een mysterieuze wet die op de een of andere manier altijd werkt: spreek ik over mij, dan ben ik rechtstreeks in contact en verbinding. Doe ik dat niet, dan verlies ik dat contact en die verbinding.

De essentie van wat Anne en ik in onze trainingen doen is: de verbinding opbouwen, vasthouden, een interactie aangaan met het publiek. Het startpunt: ik heb je iets te vertellen dat ertoe doet. En middelpunt: en het doet ertoe dat ik het woord tot dit publiek richt. Dáármee komt de verbinding in eerste instantie al tot stand. De verbinding vasthouden op een moeiteloze manier? Dat zit in kleine simpele technische dingetjes. Inderdaad: soms zit die magische verbinding zelfs maar in 2 letters. Want het verschil tussen je & ik is onmetelijk groot; het is het verschil tussen verbinden en vervreemden.

Doe je mee? Een weekje jezelf betrappen op de momenten waarop je afstand neemt van je verhaal door JE te zeggen in plaats van IK. En dan het verschil te voelen wanneer je jezelf corrigeert. Wereld van verschil… voor jezelf én voor mij als je toehoorder!

Glashelder Spreken: 7 mei 2019 en 26 september 2019  – voorwaarde is dat je Presenteren in 1 dag of Vrijmoedig Spreken hebt meegedaan. Dit is een masterclass voor ervaren sprekers

Vrijmoedig Spreken: 16 en 17 mei 2019 of 7 en 8 november 2019 – een tweedaagse training met overnachting.