Vivien Rörsch schrijft:

Zet jij een eentonige stem op als je moet spreken voor een groot publiek? Of ga je oreren? Mijn valkuil is gehaast spreken alsof ik de trein moet pakken. Het liefst verschuil ik mij achter grote stapels dossiers, bladerend in de wet op zoek naar een simpele oplossing voor een complex juridisch probleem. Dat voelt gemakkelijker, dan mijzelf in de schijnwerpers te zetten.

Het voorbereidingsproces

Om mijn spreekvaardigheid naar een hoger niveau te tillen, volg ik bij Anne de training Presenteren in 1 dag. Binnen een paar maanden krijg ik de kans om mijn nieuwe kunsten te tonen. Een speech tijdens een diner voor 120 vakgenoten. Omringd door het publiek. Zonder katheder waarachter ik mij kan verschuilen. En geen PowerPoint waar ik het publiek mee kan afleiden. Op bierviltjes schrijf ik de verhaallijn moeiteloos op. Een persoonlijke anekdote. Een storytelling-element. Een call-to-action. Het zit er allemaal in.

 Van de levenslange garantie van Anne maak ik dankbaar gebruik

De middag voor de presentatie bel ik Anne op. Ik vertrouw haar toe dat ik het spreken in deze informele setting spannend vind. Maar dat het een mooie kans is om het netwerk www.thefipe.nl in de spotlights te zetten. Het streefdoel van dit netwerk is vrouwelijke experts in het intellectuele eigendom helpen zichtbaar te zijn. Terwijl Anne met windkracht 9 over de dijk fietst, schreeuwt ze mij toe: “Zeg dat dan gewoon, zoals jij het mij nu vertelt.”

De kracht van kwetsbaarheid

Mijn masker af voor een zaal vol cliënten? Durf ik mijn kwetsbaarheid te laten zien? Als hulpmiddel om mijn zenuwen de baas te blijven, schrijf ik op een bierviltje een aantal mantra’s: “ik kan het”, “dit is voor The FIPE belangrijk”, “het hoeft niet perfect “en “wat er ook gebeurt blijf ademen”.

Hoe pak je kalm de microfoon aan om glashelder te spreken?

Het moment is daar. Ik pak de microfoon aan. Mijn blik gericht op het bierviltje. En ik denk: wat ingewikkeld die mantra’s. Ik kies een andere koers. In gedachte zie ik Anne voor mij. Op het puntje van haar stoel. Ik doe mijn verhaal alsof ik het Anne vertel. Het resultaat? Verbluffend. De akoestiek van de ruimte was verschrikkelijk. En toch had het publiek mijn verhaal verstaan. Omdat ik aan Anne dacht, sprak ik rustig, waardoor mijn boodschap goed te volgen was.

Tip van een cassatieadvocaat

Mijn geheim voor glashelder spreken? Doe alsof je het Anne vertelt. Ken je haar niet?

Tip: leer haar kennen. Het is de moeite waard. Ga bijvoorbeeld 20 maart met mij mee naar de Masterclass Glashelder Spreken.

Tijdens een pleidooi of presentatie kun je natuurlijk ook altijd iemand anders voor de geest halen aan wie je, je verhaal vertelt. Probeer het eens uit. Laat je mij weten of het werkt?

PS Heb je vragen over dit blog of het netwerk www.thefipe.nl? Email mij gerust op hi@thefipe.nl.