Durf jij zonder PowerPoint te presenteren? Durf jij jezelf in het licht te zetten en de lampen achter je uit te laten? Durf jij op de rand van een podium te gaan staan en te vertellen?

Het liefste van alles luisteren wij, dat geloof ik. Het is heerlijk om naar verhalen te luisteren. Vroeger als kind lag ik met één oor op de schoot van mijn moeder, kijkend naar die rare omgedraaide bewegende mond.

Ooit zei iemand mij: in de buik van je moeder ontwikkelen de zintuigen zich in rap tempo. Tast en gehoor zijn al vroeg paraat. We horen dan al geluiden, stemmen en muziek. Zicht komt pas veel later… en lezen leren we pas op de lagere school. Dan zijn we al zes jaar op aarde.

Laten we elkaar verhalen vertellen. Laten we sprekers durven zijn die echt iets te vertellen hebben. Die in contact is met het publiek.

PowerPoint is een lek – vind ik. Het is een magneet waar onze ogen naar toe getrokken worden. En als er ook nog eens veel tekst op staat, worden we van luisteraars lezers. We kunnen het niet allebei tegelijk.

#jamaar ik ben visueel ingesteld

#jamaar het is mijn houvast

#jamaar PowerPoint is ook een soort naslagwerk, dat ik kan nasturen

#jamaar PowerPoint kan ook heel ondersteunend werken

#jamaar dan gaat het publiek de hele tijd naar mij kijken

Ja maar hoe dan?

1. Maak kaartjes voor jezelf ( https://www.spiesenspreken.nl/wp-content/uploads/2018/01/Spiekkaartjes-maken.pdf) als je route door je verhaal. Deze kaartjes kun je na afloop aan het publiek sturen.
2. Oefen je verhaal, lopend en hardop, om je verhaal te brengen. Bedenk daarna wat je eventueel echt nog als plaatje (of filmpje) wilt laten zien.
3. Maak de PowerPoint donker met lichte letters. Hooguit één woord of cijfer op de slide, of één plaatje, en alleen als het iets is wat je niet goed kan uitbeelden of vertellen.

Dicht het lek. Doe het zonder PowerPoint of met maar een beetje. Laat je verhaal je krachtpunt zijn.