voor Mijn dansende lieve ouders,

Het ritme van ….

Laatst gaf een vriendin mij een compliment: “Anne je handschrift danst”. Zou mijn werk ook dansen? En onze trainingen? Hoe kan ik dat gebruiken in ons werk als presentatietrainer? Ik denk er steeds meer over na. Iedereen wil toch dansen? Volgens mij wil ieder lijf bewegen en dansen als we goede muziek horen. Kijk maar naar kinderen, die staan te dansen voor de straatmuzikant!

Dansen is één van de liefste dingen die ik doe. Bewegen op muziek, kijken wat zich aandient. Ik dans al mijn hele leven.. Ook als ik hardloop, loop ik op het ritme van de muziek en word ik voortgestuwd door de muziek. Het is voor mij een prachtige drijfveer. Hoe mooi kan het zijn als ik dat ook in mijn werk kan gebruiken? Niet alleen in houding, maar ook in het spreken, in de structuur.

Ik ben opgegroeid met dans. Het dansen zit mijn ouders in het bloed. Mijn vader kwam dansend naar Nederland vanuit Indonesië en heeft veel gevoel voor ritme. Varen op de golven, op de Willem Ruijs en later dansend op de bovenwoning in Den Haag. Op zaterdagmiddag werd daar gedanst, in de gang van het kleine flatje. Dan schoven mijn vader, zijn zusjes en oudere broer alle stoelen aan de kant. Ze dansten en gierden het uit, op platen van The Platters, Oscar Peterson, Duke Ellington, Count Basie Earl Bostic, Nat King Cole… Tot er een stiefvader in het gezin kwam en het dansen op een bovenwoning niet meer mocht. De kinderen kregen een 30 toerental plaat van Schubert en van Chopin en daar moesten ze maar naar luisteren. Arm vadertje, wat een gemis! Maar, hij heeft het nooit opgegeven. Mijn vader is altijd blijven dansen, ook in zijn studententijd. Nu nog danst hij flash mobs, al is hij de 75 gepasseerd! Ook mijn moeder heeft altijd gedanst. Vroeger als klein meisjes, was zij een ballerina, met mooie vlechtjes en een fiere houding. En tot een paar jaar geleden ook bij het ballet en klassieke improvisatiegroepen.

rechts mijn vader op zijn eindexamenfeest

combo van mijn vader (rechts op klarinet) 1959

mijn vader zingt met zijn zus Ananda Spies

Mijn kinderen heb ik op mijn eigen voeten laten dansen. Ik liet hen lekker mee dansen op keiharde muziek. Zo leerden ze de salsa, de merengue. Nog steeds draaien we hier in de Glasfabriek regelmatig lekker harde muziek. En dan kijken we wel wat er gebeurt. Hoewel deze 3 pubers het nu soms een beetje raar vinden, om te zien hoe (graag) hun moeder danst. En wat zij daar allemaal uithaalt…

Vijf ritmes

Ik dans graag de salsa. Dat doe ik al vele jaren, geïnspireerd door de tijd dat ik woonde en werkte op Curaçao. Mijn favoriete dans is de bachata. Ook de vijf ritmes van Gabrielle Roth dans ik graag en al heel lang. Steeds weer ontdekken, voetje voor voetje mezelf laten voortgaan. Kijken waar de muziek me brengt. Me laten leiden door de vijf verschillende ritmes: vloeiend, staccato, chaos, lyrisch, verstild. Stil is mijn ritme.

Ritme in je presentatie

Misschien kunnen we deze ritmes gebruiken in de presentaties die we met mensen oefenen. Zijn de mooie ritmes te gebruiken als structuur voor hun verhaal. Want net als muziek heeft een goede presentatie een ritme. Ritme en herhaling zorgen niet alleen voor ordening en structuur van je verhaal. Ritme levert ook energie op en werkt meeslepend. Het ritme brengt afwisseling tussen beweging en rust, tussen meenemen en op adem komen. Het leidt tot tempoverschillen, die je verhaal levendig maken. Ook het refrein, en de herhaling daarvan, levert weer een ritme op. Het ritme van de herhaling..

Anne Spies

Grappige wedstrijd: dans je PhD. Dans je lekenpraatje.

We zijn met veel promovendi aan het werk om hun lekenpraatje met zo min mogelijke ingewikkelde slides en teksten te presenteren.. misschien is dit wel de oplossing: DANS het maar..

en zie hier uit de Oude Doos.. mijn ouders samen mijn ouders dansen