‘Oh god, straks moet ik’

Nog vier mensen te gaan en dan moet ik zeggen wie ik ben en wat ik hier vandaag kom doen. Ik zeg mijn naam, mompel nog iets, voel me rood worden en ben blij dat ik er vanaf ben. De namen van de anderen heb ik nauwelijks gehoord. Ze beginnen allemaal met uh…’

Jammer. Een voorstelrondje kan heel leuk zijn. Hoe kun je dat nou anders aanpakken?

Verander je negatieve gedachten in positieve. Ja, het is even spannend, want dit is je kans om duidelijk te zeggen wie je bent en wat je wil doen of leren vandaag. Zo krijg je letterlijk iets te zeggen over de sfeer en bedoeling van de bijeenkomst.

Luister actief naar de anderen. Maak een paar notities, onthoud namen.

Bereid wat je gaat zeggen net zo degelijk voor als een presentatie: met een begin, een midden en een einde. Krabbel wat op een bierviltje – misschien heb je op de weg naar deze bijeenkomst al bedacht wat je wil gaan zeggen.
– Naam en voornaam (geen uh ervoor)…
– Bedrijf
– De belangrijkste reden om hier vandaag te zijn. Wat je intentie is.

Zeg het eens andersom. Begin niet met je naam, leeftijd en waar je woonachtig bent (gebruik zulke woorden sowieso niet). Begin met iets korts dat blijft hangen.

Maak oogcontact en wees nieuwsgierig. Kijk rond voor je gaat spreken. Neem bewust een pauze. En als je spreekt: kijk in de ogen van je tafelgenoten. Mensen willen graag weten wie je bent.

Durf iets anders voor te stellen. Zullen we het voorstel rondje buiten doen? Of staand? Of allemaal in drie punten? Lekker KOBO – kort en bondig. Of zullen we onze buurvrouw of –man introduceren aan elkaar?

Bedenk wat je intentie is. Wat is je boodschap van vandaag? Wat wil je bereiken of te weten komen?

Google je tafelgenoten van tevoren om een idee te krijgen met wie je spreekt. Ga bewust naast iemand zitten met wie je verwantschap voelt.

Hopelijk ga je genieten van voorstelrondjes en denk je: oh heerlijk, straks mag ik!