Ik leer door te luisteren. Ik voel door de verhalen van anderen. Letters gaan snel dansen voor mijn ogen, of ik val in slaap, helaas. Ik zie op tegen dikke boeken, maar weet dat als ik echt lang tijd heb het zalig vind om te lezen. Me te laten meenemen, me te laten inspireren, te troosten met woorden van andere mensen. Mensen die ik niet ken, maar die iets beschrijven wat ik herken.
Dit najaar kwam Arjan Broers mij zijn laatste boek brengen. De Beste Helft. Omdat ik niets nieuws meer koop (de eenvoud verrijkt me – en de begeerte slijt!) kreeg ik het van hem. Bij zijn vertrek schreef hij er iets in met mijn vulpen en krabbelde er het nummer onder van de bladzijde met zijn favoriete stukje tekst. Hij las het voor. Samen zaten we in de herfstzon en ik kroop dichtbij en luisterde naar zijn stem en wat hij tussen de regels door mij influisterde. Een dierbaar en intiem moment.
Ik geloof dat we allemaal liever luisteren dan lezen. Ooit hoorde ik iemand vertellen dat dat komt door onze evolutie. Onze zintuigen ontwikkelen zich langzaam in de buik van onze moeder. Eerst de tast en het gehoor, pas heel veel later komt het zicht. En nog veel later komt PowerPoint…. In mijn trainingen en coaching houd ik graag mijn PowerPoint-Preek en pleit ik voor verhalen zonder poëzieplaatjes. Sprekers doen zichzelf zo tekort met een achtergrond die het luisteren vervuilt.
Alhoewel ik ook visueel ingesteld ben en zeer van beelden houd, luister ik het liefste naar verhalen die mensen vertellen. Ik luister tussen regels door naar hoe ze spreken. Hoe een stem klinkt, daarin is zoveel te horen. Om nog maar te zwijgen over hoe iemand articuleert. Hoe maakt iemand de klanken af? Woorden klinken zo anders van mens tot mens. Fascinerend.
Ik luister graag naar jou en pluis samen met je uit waar jouw talent ligt. Ik film je en we kijken en luisteren samen terug. Wat voor soort stem heb je, hoe spreek je? Welke taal gebruik je? Wat zijn je stopwoordjes? Spreek je onnodig deftig of met jargon? En ook bekijken we de filmpjes zonder geluid. Je non-verbale uitingen, je bewegingen, je uitstraling: ze zeggen zoveel!
Ik lees mensen door naar ze te luisteren. En ik leer daarvan. Zoveel mensen heb ik inmiddels mogen coachen, steeds weer is het een ander mens, een unieke mix van zoveel verschillende dingen. Met daar doorheen nog iets voelbaars en onbeschrijfelijks. Zou dat de ziel zijn? Misschien kan ik daar iets over lezen in het boek van Arjan?
Lees ook meer over de mogelijkheden voor individuele coaching.